ழகரம்

இன்று மாலை கொட்டுக்காளி படம் பார்த்தேன். அதனை பற்றிய ரசனைக்குறிப்பு. வெகு நாட்களுக்குப்பின் ஒரு முழு தமிழ் படம் பார்த்த உணர்வு. சமீபத்தில் பார்த்த ஏறத்தாழ அனைத்து தமிழ் படங்களிலும் துப்பாக்கி குண்டுகள் முழங்கியவண்ணம் இருந்தன. சண்டைக்காட்சிகளின் மொத்த தொகுப்பாகவும் இடைச்செருகலாக சிறு வசனங்களாகவும் இருந்தன. கொட்டுக்காளி உண்மையில் பாலமலைக்கு ஷேர் ஆட்டோவில் நானும் நெருக்கி பிடித்துக்கொண்டு சென்று வந்த உணர்வை கொடுத்தது. ஒரு வார்த்தையில் சொல்லவேண்டுமென்றால்  பல அடுக்குகள் கொண்ட உண்மைக்கு மிக நெருக்கமான சினிமா,  கொட்டுக்காளி . பின்னணி இசை இல்லை என்பது படத்தின் இன்னொரு தனித்துவம். அந்த இடைவெளியை இயற்கையின் சப்தத்தையும், நிசப்தத்தையும் கொண்டு நிரப்பியிருக்கிறார்கள். ஒரு பேட்டியில் படத்தொகுப்பாளர் கதை ஒரே நாளில் நடப்பதால் வெயிலின் தொனி(tone) ஒன்றாக இருப்பதற்காக மெனக்கெட்டோம் என்று சொல்லியிருந்தார். ஒவ்வொரு காட்சியின் ஒளிக்கலவையிலும் ஒவ்வொரு புல்லின் அசைவில் வரும் ஒலியிலும் மெனக்கெடல் தெரிந்தது.   முதல் காட்சியில் மீனாவிற்கு வைக்கப்படும் திருநீறு நெற்றிப்பொட்டிற்கு நேராக அல்லாமல் வலப்பக்கம் சற்று

ஓவியம் - ஷண்முகவேல் மகாபாரதத்தின் நவீன ஆக்கமான உலகின் மிகப்பெரும் நாவல் வரிசைகளில் ஒன்றான வெண்முரசு படித்துக்கொண்டிருக்கிறேன். 26 நாவல்கள் 25000 பக்கங்கள் என வாழ்நாள் முழுமைக்கும் துணைவரும் நாவல் தொகுதி, வெண்முரசு. அதில் எனக்கு பிடித்த தருணங்களை தொகுக்கும் பொருட்டு இந்த கட்டுரை வரிசை.  தற்போது படித்துக்கொண்டிருப்பது பிரயாகை, நாவல் 5. வரனாவதத்தின் அரக்கு மாளிகையிலிருந்து தப்பித்த பாண்டவரும் குந்தியும் காட்டில் மறைந்து வாழ்கின்றனர். இடும்பியை மணந்து கடோத்கஜனை பெற்றெடுக்கிறான் பீமன். பீமன், இடும்பி,  கடோத்கஜன் மூவரும் பொன்னொளிர் வீசும் சூரிய அஸ்தமனத்தை மரத்தின் மீது அமர்ந்து கண்டு கழிக்கின்றனர். பீமன் இடும்பி மற்றும் தன் மகனிடம் மிக நெருக்கமாக உணரும் ஒரு கவித்துவ தருணம் இது  அத்தியாயம் - 63 . ஒரு மந்தனுக்கு மிகவும் உவப்பான ஒரு Couple goal இந்த தருணம். இத்தனை அத்தியாயத்தில் பீமன் வேறு எந்த மானுடருடனும் அணுக்கமாக இருக்கும் காட்சி நான் படித்ததில்லை.  அந்த பொழுது விடிவதற்குள் அவர்கள் காட்டை விட்டு விலகும்படி ஆகிறது. இரவில் இடும்பர் குலத்தில் எவரும் காட்டை விட்டு விலகக்கூடாது என்பது அவர்கள் நெ