Skip to main content

Ready to Fire - Book Experience



Ready to fire, the autobiography of an indian rocket scientist, Mr Nambi Narayanan, who is involved in the fabricated ISRO spy case. This book forms the base of a  recently released motion picture "Rocketry Nambi Narayanan Effect". This book is one of the best autobiographies I have  ever read and this is in par with the Gandhiji's autobiography "My Experiments with truth", "சத்திய சோதனை" in tamil, theses books doesn't portray the storyteller as a hero rather explains his journey through all his/her ups and downs.

The book uses parallel narration with two threads, one narrates his journey of a young aspiring engineering student who went on to lead liquid propulsion system in VSSC Vikram sarabhai space centre, and another thread narrating how he has been falsely accused in the fabricated case and he got rid of it. The first thread is interesting, exciting and inspirational indeed. The second story is full of the bureaucratic attrocities and how mundane the state media and several other low minded people, everyone doing their part for their personal gains, which inturn derailed the space mission atleast by 15 years (may be more) !.

The VSSC which is a successor of TERLS(Thumba Equitorial Rocket launching station) is the space technology division constituted by the great visionary Vikram Sarabhai and was reporting directly to the prime minister of india. His journey in rocket launching through liquid propulsion systems talks more about his mentor, guide, lead, boss, father figure and what not. Mr. Vikram Sarabhai held positions such as 

  1. Chariman, Atomic commission of india
  2. Founder chairman, Space application centre
  3. Founder chairman, VSSC (TERLS then)
He was also instrumental in setting up the Indian Institute of Technologies around the country. In this book Mr. Nambi quotes  Mr. Vikram as
"He can call the Prime Minister anytime though phone and speak to them, such an influential person he is "
One of the episode in spotify podcast Mission ISRO by Harsha Bhogle, explains the journey of setting up Thumba space centre Finding Thumba.

One of the person this books talks a lot about other than Mr.Nambi and Mr. Vikram is Prof. Satish Dawan, another Visionary with whom Mr. Nambi shared a good rapport when Sarabhai has passed away in 1971. 

The book is as intersting as a thriller novel but narrates real story than a fictional one. The chapters where he explains about forming and leading a team of 75 scientists to Vernon, France to work closely with the french for 5 years to understand the know why about the liquid propulsion systems, how an exceptional welder let go of the job in French with a monthly salary which of 10 times that of an yearly salary he used to get in ISRO and died with mere savings and debts, the setting up of Mahendragiri propulsion complex, each one is as thrilling and inspiring and worth making a whole full length movie. Mr. Nambi has handed over his resignation letter twice to Prof. UR Rao but fotunately he has declined it in both the occasions. 

The experience of the other parallel story which depicts his sufferings once he is arrested can't be put into words and leaves a guilt and void me. One of the best parts in which the movie has succeeded in showing is the sufferings which Mr. Nambi and his family went through during the course of this case's hearings. 

The ISRO's journey from convincing the Bishop of Thumba's church for the land acquisition to set up office in the catholic church to putting a satellite in Mars's orbit is something that every indian can be proud of along with Neeraj chopra's gold and 2011 World cup victory. One could get an eagle eye view of this journey with stories narrated by the man in charge for one of the most succesfully engines the country has ever developed -  Vikas. This book is a wholesome experience.


Comments

Popular posts from this blog

பாதாமி பயணம் - இயற்கையின் பேரன்பு 💙

     அக்டோபர் 17-20, 2024 சாளுக்கிய ஆலய கலை மரபை அறிவதற்கு பாதாமி, ஐஹொளே, பட்டடக்கல், லக்குண்டி ஆகிய தலங்களின் பயணக்குறிப்பு. பட்டடக்கல்   மழைக்குப்பின் பூதநாதர் கோயில்   சென்ற வாரமே இரண்டு இணைய அமர்வுகளாக செல்லவிருக்கும் தளங்களை குறித்த முன்னுரையை ஆசிரியர் ஜெயக்குமார் அண்ணா அளித்திருந்தார். மேலும் George Michellன் பாதாமி குறித்த பயணக்கட்டுரை நூலை பரிந்துரைத்திருந்தார். அதையும் படித்து முன்னரே தயாராகியிருந்தோம். இணைய வகுப்பிலேயே இந்த முறை வெறும் பயணமாக அல்லாமல் காணும் அனைத்து கோயில்களையும் சிறிய பதிவுகளாக தமிழ் விக்கியில் பதிவேற்றவேண்டும் என்ற பீடிகையும் இட்டிருந்தார்.      நாசிகையை கவக்ஷம் என்பது போன்ற கலைச்சொற்கள் வேறுபாட்டை முன்னரே அறிவித்து எங்களை தயார் செய்திருந்தார்.       16 அக்டோபர் மாலை க்ரந்திவீர சங்கொலி ராயண்ணா ரயில் நிலையத்தில் சில நண்பர்களை சந்தித்த போதே, பள்ளிக்கு மீண்டும் சென்ற உணர்வு வந்தது. ஒத்த மனதும் ரசனையும் உள்ளவர்களை சந்தித்து உரையாடும்போதும் தன்னை போன்ற சக கிறுக்கனிடம் உரையாடும் ஒரு நிறைவு வருகிறது.      17 காலை பாதாமியில் இறங்கியவுடன் சென்ற நூற்றாண்டு கிராம பகுத

கொட்டுக்காளி - Subtlety 🤍

இன்று மாலை கொட்டுக்காளி படம் பார்த்தேன். அதனை பற்றிய ரசனைக்குறிப்பு. வெகு நாட்களுக்குப்பின் ஒரு முழு தமிழ் படம் பார்த்த உணர்வு. சமீபத்தில் பார்த்த ஏறத்தாழ அனைத்து தமிழ் படங்களிலும் துப்பாக்கி குண்டுகள் முழங்கியவண்ணம் இருந்தன. சண்டைக்காட்சிகளின் மொத்த தொகுப்பாகவும் இடைச்செருகலாக சிறு வசனங்களாகவும் இருந்தன. கொட்டுக்காளி உண்மையில் பாலமலைக்கு ஷேர் ஆட்டோவில் நானும் நெருக்கி பிடித்துக்கொண்டு சென்று வந்த உணர்வை கொடுத்தது. ஒரு வார்த்தையில் சொல்லவேண்டுமென்றால்  பல அடுக்குகள் கொண்ட உண்மைக்கு மிக நெருக்கமான சினிமா,  கொட்டுக்காளி . பின்னணி இசை இல்லை என்பது படத்தின் இன்னொரு தனித்துவம். அந்த இடைவெளியை இயற்கையின் சப்தத்தையும், நிசப்தத்தையும் கொண்டு நிரப்பியிருக்கிறார்கள். ஒரு பேட்டியில் படத்தொகுப்பாளர் கதை ஒரே நாளில் நடப்பதால் வெயிலின் தொனி(tone) ஒன்றாக இருப்பதற்காக மெனக்கெட்டோம் என்று சொல்லியிருந்தார். ஒவ்வொரு காட்சியின் ஒளிக்கலவையிலும் ஒவ்வொரு புல்லின் அசைவில் வரும் ஒலியிலும் மெனக்கெடல் தெரிந்தது.   முதல் காட்சியில் மீனாவிற்கு வைக்கப்படும் திருநீறு நெற்றிப்பொட்டிற்கு நேராக அல்லாமல் வலப்பக்கம் சற்று

பொன்னியின் செல்வன் - அரை நூற்றாண்டுக் கனவின் காட்சி வடிவம்

Image Courtesy : asianet  அனேகமாக இது எனது முதல் திரைப்பட காட்சி அனுபவக் குறிப்பாக இருக்கக் கூடும். வேலை நிமித்தமாக பெங்களூருவில் தங்கியிருந்த தொடக்க காலத்தில் பல நேரங்களில் துணையாக இருந்தது பாப்புலர் கிளாசிக் ஆன பொன்னியின் செல்வன் நாவல். திருச்சியை பற்றிய நாவல் என்ற குறிப்போடு பார்த்திபன் கனவை கல்லூரி நாட்களில் படித்து முடித்த நினைவு இருக்கிறது. பார்த்திப சோழனின் கனவை விக்ரமன் தொடங்கி பிற்கால சோழர்கள் ஆகிய ராசராசன் காலத்தில் நனவாகியது என்று பார்த்திபன் கனவு முடிவுறும்.  ஏறத்தாழ படித்து முடித்த அதே கால கட்டத்தில் தான்  வேலைக்காக  பெங்களூரு சென்றேன். ஆடிப்பெருக்கு நாளில் தொடங்கியது நாவல். எம்மை போன்ற காவிரி கரையோரம் வாழும் மக்களுக்கு ஆடிப்பெருக்கு மகா மங்கலமான ஒரு பெருவிழா. வாலான் அரிசியையும், வெல்லத்தையும், கீறிப்போட்ட தேங்காய் சில்லுகளையும் மஞ்சள் தடவிய கையோடு என் பாட்டி கிளறுகின்ற காட்சி இன்றும் என் மனக்கண்ணில் விரிகின்றது.  பள்ளி அரைநேரம், அலுவலகங்கள் உள்ளூர் விடுமுறை,திருவரங்கம் திருவானைக்காவல் வழித்தடத்தில் போக்குவரத்து மாற்றம்,  பூக்கள், பழங்களின் விலை உயர்வு என்று ஊரே விழாக் கோ